ประวัติ ของ วัดบางบอน (กรุงเทพมหานคร)

วัดบางบอน เดิมเรียกว่า วัดใหม่ตาเฉย ชาวบางบอนใต้นำโดยปู่เฉยและย่ากัน เปียธัญญา และเพื่อนบ้านร่วมกันสร้างวัด ปู่เฉยและย่ากันได้บริจาคที่ดินของตนเมื่อปี พ.ศ. 2453 โดยเริ่มจากสร้างเป็นเพิงไม้ปูพื้นด้วยไม้กระดานไว้ซึ่งเดิมเป็นที่อยู่ของตน แต่ต่อมาวัดได้ย้ายฝั่งตรงข้ามกับที่ตั้งวัดบางบอนปัจจุบัน พระภิกษุศิริ สิริปญโญ มีดำริสร้างอุโบสถหลังใหม่ให้ถาวรแทนอุโบสถหลังแรกที่ปู่เฉยเมื่อ พ.ศ. 2459 และได้สร้างพระพุทธปฏิมาประธานซึ่งมีพระนามว่า พระบรมศรีสุคต อุดมพรตชินกูล พุทธบรมบพิธ (พุทโธ) ชาวบ้านเรียกพระนามท่านว่า หลวงพ่อเกษร โดยทำพิธีทองหล่อพระพุทธรูปขึ้นที่วัดราชโอรสาราม เล่ากันว่า เมื่อครั้งอัญเชิญพระพุทธรูปลงเรือมาตามแม่น้ำ เครื่องยนต์เรือเกิดดับก่อนถึงใต้สะพานข้ามรถไฟ ไม่สามารถเดินทางต่อไปได้ จนต้องนำขึ้นฝั่งเดินทางทางบก เพื่อให้พระพุทธรูปอยู่เหนือสะพาน[1]

ต่อมาได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว เมื่อวันที่ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2460[2]